با سلام :

فرارسیدن ماه محرم ، ماه خون و قیام را به شما حسین دوستان تسلیت می گویم.

                                                                                        التماس دعا...

 

 

سیره امام حسین‏«ع‏»

 

سیره اخلاقى و رفتارى سید الشهدا«ع‏»نشان دهنده روح بلند او و تربیت در دامان‏پیامبر و على‏«ع‏»و تجسم قرآن کریم در عمل و اخلاق اوست.مهمان نواز و بخشنده بود،به خویشاوندان رسیدگى مى‏کرد،سائلان را محروم نمى‏گذاشت،به فقیران مى‏رسید،برهنگان را پوشانده و گرسنگان را سیر مى‏کرد،بدهى بدهکاران را مى‏داد،بر یتیمان‏شفقت و مهربانى داشت، ضعیفان را کمک و یارى مى‏کرد،صدقاتش فراوان بود و مالى که‏به دستش مى‏رسید میان تهیدستان تقسیم مى‏کرد.بسیار عبادت خدا مى‏کرد و روزه‏مى‏گرفت،بیست و پنج بار پیاده به سفر حج رفت،شجاعتش زبانزد همگان بود،در میدان‏نبرد استوار و بى باک بود،اراده‏اى نیرومند و روحیه‏اى والا داشت،هرگز ذلت و حقارت رانمى‏پذیرفت،مرگ را بر زندگى ذلیلانه ترجیح مى‏داد،غیرتمند بود،صراحت لهجه وصلابت در بیان حق داشت،حلم و بردبارى و تحملش بسیار بود،کریم و بزرگوار بود و باکمترین بهانه‏اى غلامان و کنیزان خویش را آزاد مى‏کرد،شبها انبان غذا به در خانه‏محرومان مى‏برد،متواضعانه با فقیران و مساکین همنشین و هم غذا مى‏شد.امر به معروف‏و نهى از منکر را دوست داشت و از خلافها و جنایتهاى ظالمان بشدت انتقاد مى‏کرد،جوانمرد و با فتوت و اهل گذشت بود،کینه بدى کننده را به دل نمى‏گرفت،اهل عفو بود،بزرگى روح و کرم او همه را شیفته رفتارش مى‏ساخت،خانه‏اش پناهگاه و مرکز امیددرماندگان بود،اهل شب زنده‏دارى بود،در شب و روز هزار رکعت نماز مى‏خواند،در ماه‏رمضان ختم قرآن مى‏کرد،پولها و بخششهایى را که معاویه مى‏فرستاد مى‏گرفت و میان‏فقرا تقسیم مى‏کرد،سالى یک بار نصف همه دارایى خود را در راه خدا به نیازمندان صدقه‏مى‏داد،ثروت را ذخیره نمى‏کرد،محاسن خویش را خضاب مى‏کرد.

خصلتهاى برجسته و سیره متعالى آن حضرت،در صحنه‏هاى مختلف نهضت عاشورانیز جلوه داشت.به عنوان نمونه:قاطعانه بیعت با یزید را رد کرد و از مدینه خارج شد،درسخت‏ترین شرایط محاصره و سختى و تشنگى در کربلا هم پیشنهاد تسلیم شدن و بیعت‏را نپذیرفت، عزتمندانه به استقبال شهادت رفت،جوانمردانه به حر و سپاه تشنه او درطول راه آب داد و بالاخره توبه حر را روز عاشورا پذیرفت،بیعت‏خود را از یاران‏برداشت تا هر که مى‏خواهد برگردد،غلام و خادم خویش را هم آزاد گذاشت و از اوخواست که اگر مى‏خواهد برود،به یتیمان مسلم بن عقیل پس از شهادت پدرشان مهربانى‏کرد،شب عاشورا را براى مناجات و تلاوت قرآن و عبادت مهلت‏خواست،تا آخرین‏لحظات حتى در قتلگاه هم حالت تسلیم و رضا داشت،بر سختیها و شداید کربلا وشهادت اصحاب صبورى کرد،روز عاشورا با آن همه داغ و مصیبت و تشنگى و تنهایى‏چون شیر جنگید و از انبوه دشمن نهراسید،قیام خویش را با انگیزه امر به معروف و نهى‏از منکر دانست،بارها در طول سفر کربلا بى‏اعتبارى دنیا را گوشزد کرد و زهد خویش رانشان داد،هتاکیهاى دشمنان را روز عاشورا حلیمانه تحمل کرد، اثر انبانهایى که به خانه‏محرومان برده بود،پس از شهادتش بر پشت و دوش آن حضرت دیده شد

 

محرم


برچسب ها : سلوک  ,