نوروز فاطمی چگونه برگزار شود؟
چه خوب است بیاموزیم که با حفظ شئون و نگاهداری رسوم به طور هم‌زمان، نه تنها در پاس‌داری از گذشته‌ی خود موفق با شیم که با برخی رعایت‌ها موجبات پیشرفت و ارتقاء فرهنگی خود را فرام کنیم. ارتقائی که از تبعات آن تحمل یک‌دیگر، احترام به گذشته و انتقال مفاهیم نیکو به آینده خواهد بود.
گاهی برخی رسوم ملی مانند نوروز که در آن سرور و شادباش در تمام شئون خودنمایی می‌کند در تقارن با یک مناسبت مذهبی قرار می‌گیرد که مناسب است در تلفیقی مناسب، آن مناسبت مذهبی فراموش نشود و مورد تکریم و احترام قرار گیرد و با در نظر گرفتن ملاحظات، به آن رسوم ملی نیز پرداخته شود.
امسال نوروز با تمام شکوه هرساله‌ای که دارد با شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تقارن پیدا کرده است. این تقارن قطعاً موجب بروز سوالات، و واکنش‌های مختلفی خواهد شد. چـــــــرا فاطمیه؟
محبت به حجج الهی عنوان شالوده‌ی اصلی تشیع محسوب می‌شود. دوست داشتن خاندان پیامبر ص و خوشحالی به سبب آن چیزی که آن‌ها را خوشحال می‌کند و ناراحتی به دلیلی که آن‌ها را ناراحت می‌کند یکی از بزرگ ترین شعائر دینی و مناسک اعتقادی شیعیان است. بزرگ‌داشت محرم، فاطمیه، سال‌روز شهادت ائمه ع و هم‌چنین شادی در اعیادی چون غدیر، سال‌روز میلاد آن حضرات و نیمه‌ی شعبان نیز از همین قرار است. بنابر همین است که شیعیان الویت‌های خود را در چنین ایامی به مناسبت‌های مذهبی اختصاص می دهند.
البته متأسفانه بنا به دلایلی که موضوع سخن ما نیست، دین اسلام دچار چندگانگی شد. در این بین تشیع تنها مذهبی است که سیر اهل بیت پیامبر ص را دنبال نمود. این مذاهب دارای وجوه تمایز فراوانی هستند که بازشناسی تک تک آن‌ها برای حفظ موجودیت مذهب لازم و ضروری است. در این میان فاطمیه یکی از مهم‌ترین مقاطعی است که حد و مرزهای حقیقی میان این مذاهب را تعیین می کند و نقطه‌ی عطفی است جهت شناخت خطوط تمایز اسلام شیعی و غیر شیعی. مبانی فقهی، حقوقی، کلامی و اعتقادی شیعیان –با وجود برخی مشترکات – با مبانی سایرین تفاوت بنیادین دارد و شناخت این تفاوت‌ها و انتقال آن به نسل‌های آینده با حمیت و توجه امکان پذیر خواهد بود.
چه خوب است بیاموزیم که با حفظ شئون و نگاهداری رسوم به طور هم‌زمان، نه تنها در پاس‌داری از گذشته‌ی خود موفق با شیم که با برخی رعایت‌ها موجبات پیشرفت و ارتقاء فرهنگی خود را فرام کنیم. ارتقائی که از تبعات آن تحمل یک‌دیگر، احترام به گذشته و انتقال مفاهیم نیکو به آینده خواهد بود.
شاید یکی از دلایلی که وهابیت و سلفی‌ها تلاش می‌کنند موضوعیت فاطمیه (س) را مخدوش جلوه دهند همین است. آنان به دنبال اضمحلال تشیع هستند و بر آنند تا با از بین بردن نشانه‌های واقعی و هویت تشیع و از بین بردن خطوطی که مرز شیعه و غیر آن را معلوم می کند موجودیت شیعه را حذف، و به دنبال آن بخش عظیمی از منابع انسانی و اقتصادی را به جانب خود انتقال دهند. هم چنین جغرافیای شیعی خصوصاً ایران را در سیطره خود قرار دهند.
بنابر آن‌چه گفته شد پافشاری بر موضوع فاطمیه (س)موضوعی است که نباید از آن غافل شد.
لذا چه خوب است بیاموزیم که با حفظ شئون و نگاهداری رسوم به طور هم‌زمان، نه تنها در پاس‌داری از گذشته‌ی خود موفق با شیم که با برخی رعایت‌ها موجبات پیشرفت و ارتقاء فرهنگی خود را فرام کنیم. ارتقائی که از تبعات آن تحمل یک‌دیگر، احترام به گذشته و انتقال مفاهیم نیکو به آینده خواهد بود.
لذا شایدامسال و چند سال پیش رو، که با تقارن فاطمیه (س) و نوروز مواجه هستیم، ارائه برخی راه‌کارها در حفظ شئون فاطمیه در ایام نوروز موثر باشد. در قالب این راه‌کارهای پیشنهادی برآنیم تا با حفظ موضوع نوروز، ایام فاطمیه (س) را به رسم قرون گذشته تکریم کرده، زنده نگاه داریم.
-امسال بیش از هر سال دیگری مادران را تکریم کنیم.
-از آن‌جایی که رنگ بنفش نمادی از نمادهای فاطمیه است این رنگ را به نحوی بر سفره‌های هفت سین اضافه کنیم. مثلاً سبزه‌ها را با ربان بنفش تزئین کنیم و یا ظروف را به رنگ بنفش انتخاب کنیم.
-در سفره‌های هفت سین و یا میز پذیرایی قاب کوچک و زیبایی که مزین به نام حضرت زهرا سلام الله علیهاست قرار دهیم.
-در روز شهادت (5 فروردین) از دید و بازدید پرهیز کنیم.
-پوشیدن پیراهن مشکی شکیل و یا حتی خاکستری همراه با سایر لباسهای فاخر در شان میهمانی (مثل کت و شلوار) .
-در دید و بازدیدها کلمه‌ی «تبریک» و «مبارک» را به عباراتی چون «سال خوبی داشته باشید» تغییر دهیم.
-در دید و بازدیدها از آجیل استفاده نکنیم. کما این که در هیچ خانه‌ی عزاداری (در همین دید و بازدیدهای نوروز) به میهمانان آجیل تعارف نمی شود. می‌توان میزهای میزبان را با همان میوه و شیرینی، مهیای پذیرایی از میهمان نمود.
-از قهقه زدن و خنده های بلند در این ایام پرهیز کنیم.
-هنگامی که رادیو تلویزیون اقدام به پخش موسیقی های تند می‌کند صدای آن را به احترام این ایام کم (و یا قطع) کنیم.
منبع: تبیان
