قسمت دوم:
آنچه شرط بلاغ بود به شما گفته بودیم؛ اما دریغ از گوش شنوا
و ما علیرغم بیمهریها و کملطفیها بهخاطر امام و شهدا و انقلاب حاضر شدیم با شما کار کنیم، بهعنوان محور وحدت از شما دعوت کنیم و شما بهبهانه فراجناحی بودن امتناع ورزیدید. حتی قبل از انتخابات خبرگان رهبری خدمت شما رسیدیم و عرض شد که در شورای مرکزی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی بهتبعیت از جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اسامی نامزدهای سراسر کشور را در یک جلسه به جمعبندی رسیدند ولی در مورد حضرتعالی در دو جلسه بحث و بررسی با اختلاف یک رأی حضرتعالی رأی آوردید (که موجب شد خانم وحید دستجردی به اعتراض بر قرارگرفتن نام شما در فهرست از جمعیت بروند).
آنچه دوستان و اعضای شورای مرکزی از سوزدل و خیرخواهی و حضوری در جلسه در اعتراض و انتقاد به شما مطرح کردند عبارت بود از:
1) اجرای مشی اقتصادی و سیاست تعدیل که منجر به حمایت از سرمایهداران بیدرد و نادیده انگاشتن توده مردم و مستضعفین میشود.
2) برخی اطرافیان شما (حزب دولتساخته کارگزاران) در مسائل اقتصادی علاوه بر بند 1، حساسیتی نسبت به فساد اقتصادی و مالی ندارند.
3) بستگان شما علاوه بر بند 1 و 2 سلوکشان شکل دادن به یک طبقه ممتاز و ویژهخواری را تداعی میکند.
4) در بخش فرهنگی در دوران دولت شما مشکلات جدی ظهور و بروز کرد.
5) در مسائل خارجی سیاست تنشزدایی یعنی وادادگی را اتخاذ کردید؛ گویا ایران کاری کرده که حالا بیاید رفع تنش کند!
و مهمتر اینکه دیدگاه شما با دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری زاویه دارد و این موجب گسست فکری در نظام میشود.
پس از بیان محورهای انتقاد به مشی مدیریتی دولت کارگزاران، جنابعالی در مقام پاسخگویی همه موارد را نفی کردید و بیان داشتید که تعداد دانشجویان، مدارس و… زیاد شده و ثانیاً ابزارهای فرهنگی در اختیار رهبری است نه دولت که شگفتی زیادی برای دوستان ایجاد کرد که فیالمجلس واکنش نشان دادند.